Dağ Muzu,Yayla Muzu,Işgın Otu Nasıl Tüketilir.?
Türkiye’de bahar sonu yaz başlangıcında (yöresine göre değişkenlik gösteren bir aylık sürede: nisan sonu, mayıs ayı, haziranın ilk yarısı) çiçek durumunun lifli sapları dağ köylülerince yükseklerden/yaylalardan toplanıp Doğu Anadolu şehirlerindeki (özellikle Elazığ, Erzincan, Gaziantep, Hakkâri, Van) pazarlarda «ışgıncı» ya da «ışkıncı» denen satıcılar tarafından demetler hâlinde satılır ve kabuğu muz gibi soyulduktan sonra genelde tuza bandırılıp çiğ olarak yenir. Ekşi ve biraz da mayhoş lezzette olan ışgının kiviye yakın bir tadı vardır.
Hakkâri’de dondurma («uşkunlu dondurma» ya da «uçkunlu dondurma») olarak da değerlendirilir. Bitlis Adilcevaz’da turşusu yapılır. Tunceli’de ve Bitlis’te pişirilerek yendiği de olur. Erzurum’da sebze olarak değerlendirilir. Elazığ’da «ışgınlı yumurta» (ya da «ışkınlı yumurta») ve «ekşili ışgın», Van’da «kavurmalı uşgun ekşilisi» ya da «eşgili yemeği» adlı yemek yapılır.
«Işgınlı kapuska» (ya da «ışkınlı kapuska») adlı yemekte de kullanılır. Hakkâri’de «uçkunlu kek» olarak da değerlendirilir. Işgın adı Türkçede ravent (Rheum rhabarbarum) anlamında da kullanıldığı için Batı mutfağından aktarılan yemek tariflerinde («ışgınlı kek», «ışgınlı kıtırlı kek», «ışgınlı limonlu kek», «ışgınlı pasta», «ışgınlı tart», «ışgınlı çilekli pay», «ışgınlı krambil», «ışgın reçeli») doğrudan ravent anlamındadır.
Siparişleriniz için : 0530 511 30 25
Hiç yorum yok: